Sammy, je pluszoon Sander is sedert zijn 6 jaar (2015) reeds actief lid van atletiek De Pinte. Was dit
voor jou een logische keuze om in 2016 trainer te worden? Wat heeft de doorslag gegeven
om je te engageren als trainer?
Ik ben inderdaad door Sander terug in de atletiek gerold. Doordat ik regelmatig eens bleef
kijken naar de trainingen kwam ik op een gegeven moment in gesprek met Koen. Hij stelde me de vraag of ik geen zin had om als trainer aan de slag te gaan. In het
begin hield ik de boot af omdat Laura en ik nog een kindje verwachtten, wat ongetwijfeld
voor enige extra drukte zou zorgen in ons leven. Na de geboorte van Simon en bij aanvang
van het seizoen 2016-2017 besloot ik dan toch op de herhaaldelijke vraag van Koen in te
gaan. Aangezien ik Sander kwam brengen en ophalen kon ik evengoed ter plekke blijven en
mijn steentje bijdragen. In die tijd bestond het trainerskorps hoofdzakelijk uit studenten wat
vooral tijdens de examenperiode zorgde voor onderbemanning. Als werkende mens had ik
daar minder last van. Ook vond ik persoonlijk dat er wat te veel gespeeld en te weinig geoefend werd,
vandaar mijn initieel engagement.
Eind 2017 ben je door de RvB aangesteld als jeugdcoördinator. Je gedrevenheid, inzet, je
positieve uitstraling omtrent atletiek en je opleiding initiator lagen aan de basis van deze
keuze. Kwam dit als een verrassing voor je toen het bestuur je deze functie voorstelde?
Enigszins wel, aangezien ik nog maar een dik jaar bezig was met training geven. Ik was
inderdaad wel de trainer die het vaakst aanwezig was. En ik wist ook wel dat het bestuur
tevreden was over de groei die de groep kangoeroes had meegemaakt in het seizoen 2016-
2017. Maar wanneer de toenmalige trainercoördinator Sandra de club verliet, had ik niet
direct mezelf in gedachten als haar opvolger. Laat staan dat ik naast haar taken ook nog de
trainingsaanpak voor de jeugd moest gaan uitwerken. Ik was nog maar pas begonnen met
de opleiding Initiator Atletiek. Mijn kennis was dus beperkt tot wat ik zelf als atleet had
ervaren zoveel jaren geleden.
In je jeugd was je ook actief in de atletiek. Bij welke club was je aangesloten en wat waren
jouw favoriete disciplines? Nam je zelf veel deel aan wedstrijden en wat is je bijgebleven uit
jouw jeugdopleiding atletiek wat je zeker nu aan de leden wil meegeven?
Ik ben vroeger lid geweest van Atletiek Zuid West: vanaf tweedejaars pupil totdat ik als
tweedejaars junior eens slecht gevallen ben op training, geopereerd werd aan de knie, maar
na de revalidatie de moed niet kon opbrengen om opnieuw te trainen tot het niveau van
voordien. Toegegeven, de verlokkingen van het studentenleven speelden ook wel een rol.
Mijn specialiteit was hordelopen. In de zomer van 1993 haalde ik als cadet totaal onverwacht
zowel op de 100H als de 300H de finale. Op de hoge horden strandde ik op 1 honderste van
het brons. Dat was voor mij de aanleiding om meer en harder te gaan trainen. Ik miste
duidelijk sprintsnelheid om de absolute top te bereiken, maar met lange benen en een prima
techniek kon ik toch goed mee met de Belgische top in die technische discipline. Ondanks
mijn voorkeur voor de horden bleef ik wel polyvalent trainen en trad ik ook in heel wat
disciplines aan in wedstrijden. Tijdens de interclubs nam ik bijvoorbeeld steevast ook het
discuswerpen voor mijn rekening. Die afwisseling maakte het voor mij boeiend. Twee dingen
zou ik willen meegeven aan onze jeugd: 1) door training en techniek kan je het ook als
minder getalenteerde ver schoppen en 2) blijf jezelf motiveren door veel disciplines te
proberen. Je hoeft niet te winnen om plezier te beleven aan onze sport.
Had je reeds ervaring in begeleiding van kinderen bij een jeugdbeweging of tienerwerking in
je jeugdjaren of via je job?
Neen, ik heb nooit voordien met kinderen gewerkt. Ik wist ook van tevoren niet of dat me zou
liggen of niet. Ik denk dat het vooral van belang is om jezelf een beetje te kunnen
verplaatsen in hun leefwereld en een aangepaste communicatiestijl te kunnen hanteren.
Heb je een bepaalde manier om je trainingen voor te bereiden en kan je makkelijk het
trainerschap en de functie jeugdcoördinator combineren met je werk en andere hobby’s?
Ik zal nooit onvoorbereid een training geven. Daar voel ik me niet zo comfortabel bij. Tijdens
de eerste twee jaren maakte ik - naast de manier van trainen die ik kende van vroeger -
vaak gebruik van jeugdatleet.nl, een website me aangeraden door Sandra, om oefenstof te
vinden. Na mijn opleiding initiator heb ik een jaarprogramma opgesteld voor de pupillen op
basis van de functionele bouwstenen in elke disciplinegroep. De trainingsinhoud werd dan
vorm gegeven op basis van de spelenmap van aspirant-initiator en diverse oefenvormen
aangeleerd tijdens initiator. Omdat ik ervaarde dat de atleten onvoldoende voorbereid op
wedstrijden verschenen, heb ik het roer het jaar nadien opnieuw omgegooid en de focus meer
gelegd op techniek. Dat bleek meer succes op te leveren. Het trainingsprogramma ligt
sindsdien vast voor het volledige seizoen. Elke training apart wordt dan invulling gegeven
aan het specifieke onderwerp. Dat vergt elke keer opnieuw wat tijd: zoeken naar/oplijsten
van geschikte oefeningen, uitwerken op papier, nadenken over groepsopstelling en
materiaalgebruik,... Ik schat dat ik daar makkelijk een kwartier tot een half uurtje mee zoet
ben per training. Daarbovenop komt dan nog eens de jaarplanning, de maandelijkse
trainersvergadering, de bestuursvergadering, het coachen van de M-atleten, de
wedstrijdbegeleiding, het verwerken van aanwezigheden en wedstrijdresultaten, het mezelf
bijscholen, het meewerken aan de onze organisaties en dies meer. Al bij al gaat er toch
redelijk wat van mijn vrije tijd naar atletiek. Ik heb het geluk dat ik de steun krijg van mijn
gezin en een job heb met flexible werktijden.
Wat voor soort training geef je zelf het liefst? Waar haal je als trainer de meeste voldoening
uit?
Uiteraard vind ik het altijd leuk om horden te kunnen geven: dat is een beetje het doorgeven
van mijn passie. Bij uitbreiding geef ik graag alle trainingen die meer technisch van aard zijn.
Ik vind dat jeugdatleten daar dikwijls meer aan hebben dan enkel maar lopen lopen lopen en
afmattende oefeningen. Ik ga met de glimlach naar huis wanneer de training min of meer
werd uitgevoerd zoals gepland, de atleten zich ten volle hebben ingezet en duidelijk ook
plezier hebben beleefd aan de oefenstof en het samenzijn met elkaar. Jammer genoeg zijn
er ook momenten waar ik meer bezig ben met het handhaven van de orde dan met het
geven van de eigenlijke training.
We zien je ook regelmatig als begeleider van onze atleten op wedstrijden. Heb je, door je
aanwezigheid en begeleiding op wedstrijden, zo al leden kunnen overtuigen om aan
wedstrijden deel te nemen?
We merken inderdaad dat er meer atleten aanwezig zijn op wedstrijden wanneer er
begeleiding is door onze trainers. De laatste jaren heeft er zich een groepje gevormd van
trouwe wedstrijddeelnemers. Die kennen ondertussen al de gang van zaken. Nieuwe atleetjes meekrijgen is niet altijd evident en vergt heel wat inspanning. Vorig seizoen deden
maar liefst 35 pupillen minstens één keertje mee: een succes!
Hoe ervaar je de maandelijkse vergaderingen met het trainerskorps? Krijg je voldoende
steun van het bestuur om bepaalde gestelde doelen te realiseren?
Het is goed om op frequente basis een formeel overleg te hebben om zaken te bespreken:
verdeling van taken, visievorming jeugdopleiding, tips&tricks m.b.t. geven van training,.... Ik
vind het spijtig dat niet alle trainers zich engageren om hieraan deel te nemen. Zo missen
we hun input en hun mening. Ik ben het bestuur dankbaar voor de inspanning die zij leveren
om voldoende en kwalitatief materiaal ter beschikking te stellen. Ik waardeer het dat ze zich
engageren om ook voor wedstrijdatleetjes een uitdagend trainingsaanbod te kunnen
realiseren.
Momenteel ben je in opleiding trainer B meerkamp. Hoe verloopt de opleiding nu tijdens
deze speciale corona periode? Wat wil je nog bereiken als trainer?
Ik ben iets over halfweg in het traject trainer B atletiek en heb gekozen voor de
disciplinegroep meerkamp omdat ik een voorkeur heb voor de meer explosieve nummers,
maar tegelijk ook een brede interesse. Het is een vrij intensief traject met o.a. 20 zaterdagen
les te Leuven en 60u stage. De Vlaamse Trainerschool heeft de lessen voorlopig stopgezet.
Het is dus afwachten wanneer deze worden hervat. Ook de stagetrainingen zullen gezien de
huidige maatregelen nog niet kunnen doorgaan. Ik vermoed dat examen afleggen in juni
2021 niet zal lukken.
Ik droom er van een kleine en gemotiveerde groep te kunnen coachen en samen met hen op
zoek te gaan naar manieren om te groeien als atleet. Het lijkt me leuk om gericht te kunnen
inspelen op de individuele noden van elke atleet en samen met hen meetbare successen te
boeken.
Hoe heb jij de lockdown periode van maart t.e.m. mei ervaren?
Ik vond het op zich wel een lastige periode om de hele tijd thuis te zijn met z’n allen. Het niet
doorgaan van de hobbies zorgde er voor dat de kinderen zich niet alleen gingen vervelen,
maar ook hun energie niet kwijt konden. Ik was blij dat we redelijk vroeg de trainingen
hebben kunnen hervatten.
Hoe ervaar je de sfeer binnen de club?
Ik denk dat we goed bezig zijn met Atletiek De Pinte om heel wat kinderen uit de gemeente
en ommeland een plezante hobby aan te bieden. De commentaren die ik hoor van de
ouders zijn over het algemeen positief. En dat straalt zich ook af op de clubwerking. Wat ik
soms wel lastig vind, is dat we een club zijn binnen een club. En dat er soms zelfs
concurrentie durft ontstaan tussen de afdelingen. Dat kan m.i. nog beter. Ik zie nog ruimte
voor meer samenwerking.
Published by Danny